.Net

นอกจากการจะใช้คำสั่ง using เพื่อทำ Using declarations ซึ่งเป็นการใช้กับการประกาศตัวแปรหรือ Object ภายในไฟล์ ซึ่งสามารถอ่านได้ที่บทความ Using declarations ใน .NET Core 3 และ C#8 ภาษา C# ยังมีการใช้คำสั่ง using ในลักษณะอื่นอีกได้แก่ 1. การใช้ using เพื่อการกำหนด namespace ที่ต้องการอ้างถึงเพื่ออำนวยความสะดวกให้ไม่ต้องอ้างถึงคลาสหรือสิ่งต่าง ๆ แบบ fully qualify

ในตอนที่แล้วผู้เขียนพูดถึงเรื่องการเจาะจงอินเตอร์เฟส ซึ่งมีไว้เพื่อแก้ปัญหาในกรณีที่คลาสหนึ่งคลาสสืบคุณสมบัติจากอินเตอร์เฟสสองตัว และอินเตอร์เฟสสองตัวนั้นมีเมธอดชื่อเดียวกันและมีซิกเนเจอร์ตรงกัน จะมีผลให้อินเตอร์เฟสทั้งสองเรียกไปยังเมธอดเดียวกัน ในตอนนี้หัวข้อนี้จะพูดถึงการสร้างสมาชิกของอินเตอร์เฟสสองตัวแบบเจาะจงบ้าง

ข้อดีของภาษา C# เมื่อเทียบกับภาษาอื่น ๆ บทความนี้จะอธิบายว่าภาษาซีชาร์พมีข้อดีกว่าภาษาต่าง ๆ อย่างไรบ้าง พร้อมแสดงตัวอย่างโค้ดเพื่อเปรียบเทียบให้เห็นความได้เปรียบนั้นอย่างชัดเจนด้วย

เมื่อเรามีการเขียนคำสั่งในการสร้างอ็อบเจกต์ จะมีการใช้พึ้นที่บนหน่วยความจำในการเก็บค่าต่าง ๆ แต่ปรกติเราไม่จำเป็นต้องทำลายอ็อบเจกต์ เพราะอ็อบเจกต์ส่วนใหญ่จะถูก garbage collector นำไปทำลายโดยอัตโนมัติเมื่อหมดหน้าที่การทำงานแล้ว

ภาษา C# และภาษา CIL เป็นมาตรฐานสากล รับรองโดยองค์กร ISO และ ECMA โดยข้อกำหนดจำเพาะ (specification) ของภาษา C# ปรากฏในเอกสารที่รับรองโดย ISO และ ECMA เอกสารนี้ (ECMA-334 และ ISO/IEC 23270) เป็นอกสารหนาหกร้อยหน้า พรรณนาถึงข้อกำหนดของภาษา C# โดยละเอียดทุกแง่มุม เป็นเอกสารที่เปิดให้สาธรณะชนดาวน์โหลดมาอ่านได้โดยอิสระ

สำหรับบทความนี้จะกล่าวถึงคุณสมบัติที่ถูกปรับปรุงใหม่ของภาษาซีชาร์ป 7.0 และ .NET Core 2.0 ในประเด็นที่เกี่ยวข้องกับการสื่อสารข้อมูลในเครือข่าย

ในบทความ มีอะไรใหม่ใน .NET Core 3 และ C# 8 : Stackalloc ซ้อนนิพจน์ ได้พูดเรื่อง stackalloc ที่เริ่มตั้งแต่ C#8 และ .NET Core 3.0 ถ้าผลลัพธ์ของนิพจน์ stackalloc มีชนิดข้อมูลเป็นแบบ System.Span<T> หรือ System.ReadOnlySpan<T> เราสามารถใส่นิพจน์ stackalloc ซ้อนไว้ภายในนิพจน์อื่น ๆ ได้ สำหรับบทความนี้จะกล่าวถึง ลักษณะการบัฟเฟอร์ข้อมูลของ Memory<T> และ Span<T> ว่ามีข้อควรพิจารณาในการใช้งานอย่างไร

ในปัจจุบัน การพัฒนาแอพลิเคชั่นสำหรับสมาร์ทโฟนและแท็ปเล็ตมีหลากหลายแบบ แบบที่นิยมจะมีอยู่สองแบบคือ Native App และ Hybrid App

ในภาษาซีชาร์ปเราสามารถกำหนดหน้าที่ใหม่ให้แก่ตัวกระทำ (Operator โอเปอร์เรเตอร์) เพื่อให้มันทำงานแตกต่างไปจากการทำงานปรกติที่ถูกกำหนดไว้โดยปริยายได้ เรียกการทำเช่นนี้ว่าโอเปอร์เรเตอร์โอเวอร์โหลดดิง (operator overloading) ภาษาจาวาไม่มีคุณสมบัตินี้ และเราจะทำเช่นนี้ในภาษาซีมาตรฐานก็ไม่ได้เหมือนกัน

คุณสมบัติ “การทำให้ค่าส่งกลับของ Async กว้างขึ้น” (Generalized Async Return Types ย่อ GART) เป็นคุณสมบัติใหม่ของภาษา C# 7.0 ที่ช่วยให้การส่งค่ากลับจาก Method แบบ Async ไม่จำเป็นต้องมีชนิดข้อมูลเป็น Object อย่างแต่ก่อน เดิมทีการส่งค่ากลับจากmethodแบบAsyncเป็นได้แค่ task, task<T> หรือไม่ก็ void ซึ่งไม่ดีเพราะการเป็น task เป็น Reference Type การใช้งานมันจะเกิดการจองที่หน่วยความจำสำหรับ object หรือที่เรียกว่า boxing ที่เราต้องการหลีกเลี่ยงเพราะจะทำให้เกิดปัญหาคอขวด